Verslag kerstconcert ‘Sayonara’, 11 december 2009.
Het was al jaren een wens van ons: een kerst-CD maken.
Een paar jaar geleden hebben we een voorproefje gehad door een mini-kerst-CD te maken met daarop een aantal kerstnummers maar nu gingen we voor ‘The real deal’.
Na maanden van voorbereiding (vanaf maart tot half oktober hebben we kerstnummers ingezongen) was het op 11 december dan eindelijk zover. Alhoewel: eindelijk? Sommigen van ons dachten daar toch iets anders over.
Janny had stemproblemen en Bettie had, ondanks dat ze de dag voor het concert een zenuwbehandeling bij de tandarts had gehad, erg last van zenuwen.
Maar toen op het scherm het aftellen begon, moesten we wel.
We begonnen met Oh, Holy Night naar een bewerking van Point of Grace. Nou, die stond gelijk als een huis. Erg leuk met al die lichteffecten.
Daarna zongen de dames Hope Is Born Again, zong Janny met ‘koor’ Niet Ver Van Bethlehem waarna Harm-Jan verder ging met Joseph ’s Song.
Janny en Bettie vervolgden het programma met What Child Is This. Nadat we met z’n allen One King hadden gezongen, gingen Harm-Jan en Bettie een ‘verjaardagsliedje’ zingen: Happy Birthday Jesus. Vervolgens zongen we met z’n allen de ‘klassieker’ van Oslo Gospel Choir: The Christmas Way.
En toen kwamen we bij de grote verrassing, althans voor Anne.
Gerda, Harm-Jan en Bettie hadden bedacht om de eerste cd aan Anne en Janny te overhandigen omdat zij samen zoveel tijd en werk aan de cd en het concert hebben besteed.
Anne natuurlijk door het maken van de orkestbanden en later het afmixen van de opnames, het uitzoeken waar de cd’s het beste naar toegestuurd kunnen worden om te branden/persen en het hoesje te drukken en Anne en Janny samen voor de vele dingen die ze hebben geregeld, het maken van de lay-out van cd en cd-hoesje en het uitzoeken en maken van de beamer-presentatie. Vanwege het mailen van een verkeerde bijlage was Janny van de plannen op de hoogte maar voor Anne was het een complete verrassing.
Hierna kwam voor ons allemaal een verrassing want ‘Mamma Mia’ (de Bruin) kwam naar voren om ons te feliciteren met de cd en een bloemetje te overhandigen. Erg leuk!!
Voor de pauze brachten we nog één nummer ten gehore: Let There Be Light.
In de pauze was er van zenuwen geen sprake meer. Iedereen vond het alleen nog maar leuk. We gingen ons omkleden voor de ‘tweede helft’, de meer ‘wereldse’ kerstnummers, compleet met boa’s.
Het eerste nummer was It’s The Most Wonderful Time Of The Year, direct gevolgd door Jingle Bell Rock. In het hierna komende zgn. barkrukblokje zong Bettie (met cowboyhoed) vervolgens de solo van Tennessee Christmas, bijgestaan door Gerda en Janny. Gerda ging alleen verder met het bekende Christmas Through Your Eyes van Gloria Estefan waarna we dit blokje afsloten met Ashes In The Snow van Venice.
Janny en Gerda maakten er weer een feestje van met Hey Santa, met een koortje van Harm-Jan en Bettie. Bij kerst hoort sneeuw en omdat dat er nog niet was, zong Harm-Jan Let It Snow, waarin de dames een Andrew Sisters-achtige partij hadden.
Hierna vervolgde Janny met A Christmas To Remember, de (bijna-)titelsong van de cd. Hierin namen Harm-Jan, Gerda en Bettie de backings voor hun rekening.
Na het bedank- en slotwoord zongen we nog Happy New Year van ABBA waarbij de tekst van het refrein op het scherm geprojecteerd werd zodat iedereen het mee kon zingen. Aan het eind was er vuurwerk (op het scherm) en toen was het zomaar ineens voorbij.
Waar we zo lang naar toe hadden geleefd, was in een flits voorbijgegaan. We hebben heel veel complimenten in ontvangst mogen nemen en er zijn al behoorlijk veel cd’s verkocht. Zo’n concert is zeker voor herhaling vatbaar.
Wie weet in 2012, als Sayonara 25 jaar bestaat………